Widłak goździsty, łac. nazwa Lycopodium clavatum L. W folklorze ludowym występująca pod takimi nazwami jak: niedźwiedzia łapa, babimór czy pies św. Jana.
Należy do roślin z gatunku kosmopolitycznych, z rodziny widłakowatych. Roślina zarodnikowa, wieloletnia, swoim wyglądem podobna do mchu. Widłak goździsty zaliczany jest do roślin starych pod względem genetycznym. Jego bliscy przodkowie żyli na ziemi już trzysta milionów lat temu.
Można go spotkać na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Australii i Antarktydy. W Polsce występuje na terenie całego kraju. Jest rośliną rodzimą. Niegdyś wierzono, że zawieszenie widłaka pod sufitem, w dzień Bożego Ciała chroniło domostwo przed siłami nieczystymi i nocnymi marami. Szczególnie upodobał sobie tereny torfowisk, wrzosowisk oraz lasów iglastych. W Polsce objęty od 2014 roku częściową ochroną. Umieszczony na polskiej czerwonej liście w kategorii NT.
Zarodkuje od lipca do września.
Jest to roślina trująca, o właściwościach leczniczych. Trującą część stanowi jej cały pęd, zawierający alkaloidy.
Surowcem wykorzystywanym zaś do celów leczniczych jest pyłek zarodnikowy.
Właściwości pyłku z widłaka goździstego
To właśnie w pyłku zarodnikowym widłaka kryją się jego cenne składniki. W jego składzie znajdziemy zarówno nasycone jak i nienasycone kwasy tłuszczowe, związki lipidowe, sole mineralne, substancje terpenowo-woskowe, kwas widłakowy, kwas jabłkowy.
Zastosowanie widłaka goździstego
Medycyna ludowa dla widłaka goździstego znalazła szerokie zastosowanie w leczeniu wielu dolegliwości.. Dzięki działaniu moczopędnemu i dezynfekującemu polecany w leczeniu różnego rodzaju chorób układu moczowego. Z racji zawartości w sobie radu pomocny jest w leczeniu chorób wątroby (marskość wątroby, zapalenie wątroby). Ponadto łagodzi skurcze mięśni oraz obniża ciśnienie krwi. W zielarstwie tradycyjnie wykorzystywany w procesie leczenia hemoroidów, reumatyzmu, artretyzmu, chorób narządów płciowych.
Pyłek z widłaka stosowany jest natomiast na oparzenia, trudno gojące się rany, odleżyny, łuszczycę, liszaje.
Przeciwwskazania do stosowania widłaka goździstego i skutki uboczne
Stosowanie widłaka goździstego nie jest wskazane osobom cierpiącym na choroby układu krążenia, wrzody żołądka i dwunastnicy, zespół jelita drażliwego, padaczkę czy gruźlicę.
Bezwzględnie zabrania się stosowania produktów z widłaka kobietom będącym w ciąży, karmiącym piersią oraz dzieciom.
Sposób użycia widłaka goździstego
Herbata ziołowa z pyłku widłaka: łyżeczkę pyłku zalać wodą o tem. ok. 90 stopni C, przykryć na kilka minut. Napar pić lub stosować jako okłady zewnętrzne.
Suchy proszek: zewnętrznie, w formie zasypki na trudno gojące się rany.