Niegdyś temu kulistemu krzewowi rosnącemu na drzewach, oddawano cześć. Uważano go bowiem za roślinę o boskich właściwościach. Składano jej nawet ofiary. Teofrast i Piliniusz już w starożytności pisali o tej roślinie. Tysiące lat temu była uważana za zesłaną przez niebiosa. Tak uważali Galowie, którzy ścinali ją złotym sierpem, ubrani w białe szaty. Ten obrzęd był sprawowany szóstego dnia po wystąpieniu nowiu. Szczególnie cenna była jemioła rosnąca na dębach. Traktowano ją jako środek leczniczy przeciw epilepsji.

Dziś jest traktowana zgoła inaczej, chociaż nadal uważana jest za roślinę wyjątkową. Pełni rolę dekoracji domostw w okresie Bożego Narodzenia. Zwyczaj przywędrował do nas ze Skandynawii, w której zawieszano pod sufitem jemiołę, w celu odpędzenia złych duchów i uroków.

Niezwykłe cechy

Dziwić może nadawanie jemiole wręcz boskich cech. Jest w końcu tylko półpasożytem, bytującym na drzewach Europy oraz Azji. Rośnie głównie na drzewach liściastych, ale też zdarza się na iglastych. Dochodząca do pół metra wysokości roślina, charakteryzuje się kolorem oliwkowozielonym, widlastymi pędami i skórzastymi liśćmi. Owoce ma koloru białego lub lekko żółtego.
Jemioła, nazywana też jemiołą białą i starzęślą, ma jednak coś z cech niezwykłych. Używana jest do leczenia wielu chorób, a jej skuteczność jest zależna od okresu w którym została zebrana (najlepsza do dego celu jest zima) oraz rośliny – żywiciela (rodzaju drzewa, na którym rozrasta się starzęśla).

Wszechstronne działanie

Jemioła była i jest stosowana wszechstronnie na ludzki organizm. Przyspieszone bicie serca przy pobudzeniu układu nerwowego przestaje być problemem. Łagodzi problemy z sercem w okresie przekwitania. Obniża ciśnienie krwi i uspokaja serce. "Podkręca" przemianę materii. Dobra podczas miażdżycy. Pomocna przy dolegliwościach, z nią związanych – zawrotach głowy, szumie w uszach, przytępieniu słuchu, demencji, drętwieniu kończyn, uderzeniach gorąca do głowy. Oddziałuje wzmacniająco na organizm. Kiedyś tym zielem leczono niepłodność u kobiet. Z kolei odwaru z owoców zażywano podczas wystąpienia kaszlu. Dobra w zwalczaniu krwawień z nosa, ale też przy obfitych krwawieniach miesiączkowych. Czasami zaleca sie jej stosowanie w kolce nerkowej, a także zapaleniu woreczka żółciowego.

Przepisy na stosowanie jemioły

Warto zaznaczyć, że jemioła wchodzi w skład wielu leków. Lecznicze właściwości można wypróbować też przygotowując mieszankę, macerat, ewentualnie nalewkę, czy wino z jemiołą.
Pamiętajmy też, że jemioła w nadmiarze wykazuje negatywne dla naszego zdrowia konsekwencje, czyli drgawki, wymioty i biegunki.
Możemy przygotować mieszankę, która obniża ciśnienie krwi. Powinno się w tym celu wymieszać po 50 g ziela jemioły, kwiatu głogu, owocu głogu i owocu jarzębiny, które następnie w ilości jednej łyżki zalewać 0,5 litra zimnej wody. Tak przygotowaną miesznkę gotujemy na małym ogniu przez 10 minut. Odstawiamy na 30 minut pod przykryciem, odcedzamy i przelewamy do termosu, a następnie pijemy trzy razy dziennie jedną filiżankę mieszanki.

Z kolei do przygotowania nalewki powinieneś wymieszać ziele jemioły w ilości 100g, które następnie zalej 0,5 litrem siedemdziesięcioprocentowego spirytusu. Pozostaw na siedem dni, a potem pij w ilości dwudziestu lub trzydziestu kropli dodanych do kieliszka wody. Tak przygotowaną nalewkę pij dwa, trzy razy dziennie.

Jeśli nie odpowiada ci mieszanka i nalewka, możesz przygotować macerat. Oto przepis. Dwie łyżki wysuszonego ziela zmieszaj ze szklanką przegotowanej (ostudzonej) wody. Pozostaw na kilkanaście godzin. Przecedź i pij w ilości dwóch lub trzech porcji.

Pomaga i szkodzi

W myśl powiedzenia "co za tużo, to niezdrowo", pamiętaj, że jemioła w nadmiarze wykazuje negatywne dla naszego zdrowia konsekwencje, czyli drgawki, wymioty i biegunki. Jednak przy trzymaniu się ustalonych ilości, leczy.

Produkty powiązane