Dlaczego jedni ludzie są śniadzi, inny mają jaśniejszy kolor skory, a inni ciemniejszy?

Do czego nam właściwie potrzebne są promienie słoneczne? Czy tylko do pięknej opalenizny?

Na te i inne pytania poszukajmy odpowiedzi.

Witamina D3 powstaje w naszym naskórku dzięki działaniu promieniowania ultrafioletowego B, które emituje słońce. Są różne pasma promieniowania UV i nie każde sprawia, że skóra wytwarza witaminę D. musza być spełnione odpowiednie warunki. Słońce musi być wysoko nad horyzontem, aby docierał do nas odpowiedni zakres ultrafioletu.

Ludzie początkowo żyjący na południu, mieli skórę ciemniejszą lub bardzo ciemną. Chroniło ich to przed szkodliwym działaniem promieni UV oraz nadmiernym wytwarzanie witaminy D w skórze.

Gdy ludzie zaczęli przemieszczać się na północ, większy brak słońca sprawił, że witamina D, tak ważna dla zdrowia, stała się niezwykle cenna. Doszło do mutacji genetycznej i powstania białego koloru skóry. O ile ciemna skóra chroniła przed nadmiernym wytwarzanie witaminy D, tak człowiek rasy białej jest bardziej wrażliwy na promienie słońca tak, aby wytworzyć jak najwięcej witaminy D w krótkim czasie.

 

 

 

 

 

JAKIE KORZYŚCI DLA ZDROWIA MAMY Z WITAMINY D?:

- wzmacnia układ odpornościowy;

- utrzymuje w dobrej kondycji kości i zęby;

- przyczynia się do normalnego wzrostu i rozwoju kości u dzieci;

- potrzebna jest dla lepszego wchłaniania wapnia i fosforu;

- potrzebna dla utrzymania właściwego poziomu wapnia we krwi;

- bierze czynny udział w prawidłowych podziałach komórek.

- kontroluje wchłanianie wapnia z jelita i pomaga regulować jego metabolizm;

- zapobiega krzywicy u dzieci;

- zapobiega demineralizacji kości u dorosłych;

- pozytywny wpływ na komórki mięśniowe;

- wpływa na zwiększenie wydolności i wydajności organizmu;

- w trzustce wpływa na wydzielanie insuliny;

- wydłuża życie chorych na raka jelita grubego.

 

ALE MOŻE TEŻ BYĆ W NASZYM ORGANIZMIE ZA MAŁO WITAMINY D.

CO TAKI STAN POWODUJE?:

- krzywicę (u dzieci i młodzieży), rozmiękczenie kości (osteomalacja), osteoporozę u dorosłych;

- częste złamania, skrzywienia i zwyrodnienia układu kostnego, zniekształcenia sylwetki, osłabienie i wypadanie zębów, bóle kości i stawów;

- zapalenie spojówek, stany zapalne skóry;

- ogólne osłabienie organizmu, zmniejszenie odporności, ciągłe uczucie zmęczenia;

- depresja;

- pogorszenie słuchu;

- zwiększenie ryzyka chorób autoimmunologicznych, zwłaszcza cukrzycy typu I, choroby Leśniewskiego-Crohna;

- utrata masy kości, wypadanie włosów i suchość skóry;

- zaburzone funkcje nerwowo – mięśniowe;

- zapalne choroby jelit;

- nadciśnienie.

 

MOŻEMY TEŻ DOPROWADZIĆ DO SYTUACJI, GDY BĘDZIEMY MIEĆ NADMIAR WITAMINY D.

JAKIE SĄ OBJAWY?:

- kalcyfikacja tkanek miękkich;

- hiperkalcemia;

- kamienie nerkowe;

- utrata apetytu i masy ciała;

- nudności i wymioty;

- zaburzenia wzrostu u dzieci;

- zaparcia, biegunka;

- ból głowy;

- chwiejny nastrój.

 

ZATEM, JAKA JEST OPTYMALNA DAWKA WITAMINY D, JAKA NAM NIE ZASZKODZI?

Ważne jest, aby dawkować witaminę D w proporcjach odpowiednich do naszej masy ciała.

Bezpieczna maksymalna ilość witaminy D dla osób dorosłych i dzieci powyżej 11 roku życia do 100 μg/dzień. Natomiast dla dzieci od 1 do 10 lat dzienna dawka wynosi 50 μg.

 

W JAKIM POŻYWIENIU ZNAJDZIEMY WITAMINĘ D?:

- głównie w tłustych rybach (węgorz, łosoś, śledź, makrela);

- w nabiale (jajka, sery, mleka);

- oleje z wątroby ryb (trany).

Produkty powiązane